Onun şiirlerini okumak; ıhlamur ve tarçın kokusunun karışması, Ankara'nın sokaklarında soğuk bir kışa girerken içinin titremesi, İstanbul'da denize karşı çay yudumlarken yanına sigara yakmak, dar, arnavut kaldırımlı bir sokakta sonbaharın mavi ipek kış çiçekli ağaçlarının üzerinde yarattığı zorunlu hışırtının yüreğini çizmesi, küçük bir çay bahçesinde martılarla simit paylaşmak, siyah beyaz fotoğraflara bakıp bir kadına aşık olmak, bir dilim ekmeğin ve iki zeytinin başına doymak, sevgiliyle karaköyde yürürken gökyüzünün kendini ikiye bölmesi, sesine uykusuz türkçenin yer etmesi, çarşamba olmak kimi zaman cuma, afrikanın dahil, afrikanın hariç olması, önceleyin demek, utancını duvara asmak, masanın üzerine koymak kuralları, afyon garında küçük bir kızı pabuçlarını çıkarırken anımsamak, babanız öldüğünde kör olmak, keşke yalnız bunun için sevseydim seni diyebilmek gibi...CEMAL SÜREYYA gibi...arkadaşıyla ismini değiştirmek üzere girdiği bir iddiada soyadındaki iki 'y' den birini kaybetmesi gibi...CEMAL SÜREYA gibi...
AŞK
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karakoy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik.
CEMAL SÜREYA
tabi çok yeri var süreya'nın tarihimizin derinliklerinde ama hala ilk bu geliyor benim aklıma, o güzelim tarihten..
YanıtlaSilBİLİYORUM SANA GİDEN..
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki
Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği
Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki
Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini
Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri
Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi...
Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki
Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki
İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:
Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri
CEMAL SÜREYA