20 Ekim 2009 Salı
winning a battle losing the war
biz şimdi bi şarkıyı dinlerken uçuyoruz hani. zihnimizden geçen şarkının bize düşündürdükleri zamanla nasıl değişebiliyormuş. bunu da gördüm. evet ilk başa dönüyorsun şarkıyı dinlerken, sana hatırlatıyor, zaman yolculuğu gibi tıpkı. birden bire geçmişte bi an'a gidiveriyorsun. ama mesela bir bakıyorsun o şarkıda düşündüğün insanın durumundasın şimdi de. zaman nasıl böyle ilerleyebiliyor şaşırıyorum. (belki de zaman ilerlemeci değil sanılanın aksine:) zaten ben bu dünyaya şaşırmaya gelmişim.
he bi de gülmeye. ama sormayın.
he bi de gülmeye. ama sormayın.
19 Ekim 2009 Pazartesi
KÜÇÜK BİR HİKAYE
Bu gece bir hikaye yazdım kendime. Tanıdığım tüm insanlar vardı içinde. Bazı kişilerin ismi çok geçti hikayede. Ama hiç kahraman yaratmadım. Ordan burdan olacaklardan bazen olması gerekli şeylerden bahsettim. Mutluluklardan bahserken tam birşey çöreklendi içime işte o zaman acıdan da bahsetmek zorunda kaldım. Sonra dedim ki kendime "hikayem nasıl da hayata benzedi". Hiç bitirmek istemedim hikayeyi. Son buldu böyle...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)